|
برقراری صلح و آرامش و زندگی در سایه‌ی احترام متقابل از جمله عناصر اصلی در رویه‌ی سیاست خارجی پیامبر اکرم(ص) بوده است. حتیّ زمانی که خداوند فرمان جهاد و جنگ وکفّار را صادر میکند میفرماید: «وقاتِلوا اَئمّةَ الکُفر اِنّهُم لا أيمانَ لهَم» یعنی با کفّار بجنگید نه از این جهت که ایمان ندارند؛ بلکه از آنجهت که عهد و پیمانی برای آنها نیست. از این جهت که ایشان تن به هیچ قراردادی نمیدهند ولذا امکان زندگی مسالمتآمیز با آنها تحت توافقات مشترک وجود ندارد.
پیامبر گرامی اسلام در بدو ورود به مدینه، با تمام قبائل مشرک اطراف مدینه پیمان عدم تعرّض و صلح امضا کرد.. حتِّی در هنگامی که جنگی پیش میآمد سعی مینمود شروع کننده‌یجنگ نباشد و اگر از جانب متجاوز پیشنهاد صلح داده میشد، از آن استقبال مینمود و برای برقراری صلح و تفاهم، تمامی همّت خویش را به کارمیبست.
نظرات شما عزیزان:
<-TagName->
| 
